Rival Consoles

Rival Consoles to sceniczny pseudonim Ryana Lee Westa, brytyjskiego producenta muzycznego, kompozytora i multiinstrumentalisty. West jest znany ze swojego charakterystycznego brzmienia łączącego ambientowe, atmosferyczne kompozycje z bogatą rytmicznie elektroniką. Muzyka ta, pomimo swej złożoności, eksperymentalnego charakteru i nierzadko dystyngowanej formy, pozostaje melodyjna i łatwa do słuchania, co pozwoliło artyście zebrać dość szerokie grono fanów.

Gdy miał 12 lat, zaczął uczyć się gry na gitarze. To właśnie dzięki temu instrumentowi zrodziła się pasja do eksperymentowania z dźwiękiem. Jak sam twierdzi, z czasem możliwości gitary zaczęły być dla niego zbyt wąskie, więc rozpoczął poszukiwania instrumentu umożliwiającego większą ekspresję. W ten sposób zaczął eksplorować świat elektroniki. Następnie podjął studia z zakresu technologii muzycznej na uniwersytecie w Leicester, aby zdobywać wiedzę i szlifować umiejętności w tym zakresie. Początkowo West występował pod pseudonimem Aparatec tworząc muzykę z gatunku IDM. Jednakże w 2007 roku jego twórczość zmieniła kierunek, a wraz z tym zmienił swój pseudonim na Rival Consoles – przy którym pozostał do dziś.

Brzmienie muzyki Ryana można określić w uproszczeniu jako downtempo lub ambient z rytmicznymi elementami, jednak eksperymentalna natura tych kompozycji nierzadko odbiega od ścisłej definicji obydwu gatunków. W dorobku artysty można usłyszeć zarówno bardziej rytmicznie stałe, wręcz taneczne utwory. Do tego dochodzą dłuższe, złożone kompozycje o rozbudowanej strukturze oraz dynamice, jak też ambientowe plamy dźwiękowe. Charakterystyczne w brzmieniu Westa są lekko rozstrojone, krótkie uderzenia syntezatorowe, które następnie tnie i moduluje z użyciem różnych efektów. Dźwięki te przywodzą nieco na myśl szarpanie strun, jednak brzmią przy tym bardziej “magicznie”.

Artysta w swojej muzyce często eksperymentuje z dużą ilością drobnych, subtelnych modyfikacji, nadając dźwiękom z syntezatorów i maszyn swego rodzaju ludzki charakter. Sample perkusyjne można określić jako brzmiące organicznie, gdyż swoje źródło mają często w dźwiękach przedmiotów z otoczenia kompozytora. Elektroakustyczną fuzję dopełniają osobiście nagrywane, stłumione filcem pianino, gitary czy żywa perkusja. Używane do przetwarzania tych instrumentów echa taśmowe i magnetofony, nadają akustycznym instrumentom dodatkowego charakteru.

Ciekawą i oryginalną metodą zapisywania przez Ryana muzycznych pomysłów jest tworzenie abstrakcyjnych, podłużnych rysunków, mających wizualizować zamysł struktury i brzmienia utworu. Obrazy te stały się sporą inspiracją w trakcie pisania nowego albumu artysty. Podobną formę ekspresji swoich idei stosował również ojciec muzyki ambient – Brian Eno, jednak rysunki Westa są bardziej złożone w swojej formie i przepełnione kolorami. Część z nich udostępniona jest do wglądu na oficjalnej stronie internetowej artysty.

Rival Consoles od początku swojej kariery pozostaje ściśle związany z niezależną londyńską wytwórnią Erased Tapes, w której jest pierwszym zakontraktowanym artystą i która wydała wszystkie jego dotychczasowe nagrania. Wytwórnia ta skupia się na głównie na awangardowych i eksperymentalnych brzmieniach, a wśród jej artystów znajdziemy m.in. Ólafura Arnaldsa, Nilsa Frahma, Petera Brodericka czy islandzki duet Kiasmos. Można powiedzieć, że charakter dźwięków Ryana Lee Westa ufundował podwaliny rozpoznawalnego brzmienia labelu.

Występy na żywo Ryana Lee Westa przybierają formę raczej live actów, niż klubowych setów. Po wydaniu albumu Persona, w 2018 roku muzyk rozpoczął podróżować po świecie ze swoim audiowizualnym przedstawieniem, w którym utwory łączył ze spontaniczną improwizacją, a wszystko to było okraszone generatywnymi, abstrakcyjnymi animacjami, wzbogacającymi wrażenia od strony wzrokowej. Najnowszym koncertowym przedsięwzięciem artysty był zaś występ z orkiestrą w londyńskim Southbank Centre w styczniu tego roku.

W dorobku producenta znajdziemy pięć albumów oraz kilkanaście epek, singli i remiksów, które wykonywał dla takich artystów jak Max Cooper, Vessels, Sasha czy wspomniani Ólafur Arnalds i Nils Frahm. Brzmienie ewoluowało z płyty na płytę – sam artysta odszedł od pierwotnej, surowej formy inspirowanej muzyką IDM na rzecz bardziej przestrzennych dźwięków i złożonych kompozycji.

Twórczość Westa to nie tylko studyjne, solowe wydawnictwa. Artysta ma na swoim koncie projekty związane z wystawami dźwiękowymi w koncepcji Sound Art czy muzykę do przedstawień teatralnych i choreografii tańca nowoczesnego. W zeszłym roku West stworzył także oprawę dźwiękową do jednego z odcinków znanej serialowej produkcji Netflixa – Black Mirror.

Szósty album, pod tytułem Articulation, ukaże się już pod koniec lipca, ale tytułowego utworu możecie posłuchać już dziś. Koncepcja albumu jest próbą ekspresji różnych bodźców zmysłowych za pomocą pojedynczego medium, jakim jest dźwięk. Tak abstrakcyjny sposób odbierania zmysłów nazywany jest synestezją, a osobie z takimi zdolnościami określony dźwięk lub skala nieodparcie kojarzy się z na przykład konkretnym kolorem lub kształtem. To nie pierwsze dzieło Westa stworzone w konceptualnej formie – poprzedni album Persona inspirowany był filmem Ingmara Bergmana o tym samym tytule.
Po nadchodzącym krążku możemy spodziewać się kolejnej dawki eksperymentów, symbiotycznie łączących akustyczne instrumenty z elektronicznymi maszynami. Z każdym następnym odtworzeniem będziemy odkrywać kolejne niuanse brzmienia poukrywane w pięknych melodiach.

Adam Salamon