Artysta Tygodnia – J Dilla

 

J Dilla (James Dewitt Yancey) – człowiek którego zna jeśli nie pół świata to na pewno cała rzesza fanów hip–hopu, dj-ki, samplowania i wszystkiego co z tym związane. Jeden z najbardziej utalentowanych muzyków oraz producentów muzycznych, który przedwcześnie zakończył swój żywot.

 

Urodził się w Detroit 7 lutego 1974 roku, czyli mieście, w którym panuje soul. Już od małego uwielbiał muzykę. Często odwiedzał sklepy muzyczne, w których każde uzbierane pieniądze wydawał na kolejne płyty. Jego pierwszą poważną fascynacją była muzyka Jack’a McDuff’a. W końcu nadszedł moment w którym zdecydował że sam będzie ją tworzył.

Poznał, związanego z grupą A Tribe Called Quest, Joseph’a Fiddler’a znanego również jako Amp. Jako że jego nowy znajomy zajmował się produkcją muzyki w studiu nagraniowym, Jay Dee nauczył się od niego podstaw produkcji. Amp nie tylko nauczył James’a jak produkować muzykę, ale również pomógł mu się wybić. W związku z tym, że dobrze znał się z grupą A Tribe Called Quest, podrzucił jej liderowi Q-Tip’owi kasetę demo z beat’ami Jay Dee. Muzyka jaką tworzył James tak bardzo przypadła do gustu raperowi, że ten uformował trio producenckie The Ummah, w skład którego obok samego Q-Tip’a wchodził właśnie Jay Dee i DJ Ali Shaheed Muhammad. W 1996 r. The Ummah wyprodukowali płytę „Beats, Rhymes & Life”. To był moment, w którym kariera Jamesa Yanceya zaczęła nabierać rozpędu.

W 1996 roku założył formację Slum Village, w skład której oprócz niego wchodzili T3 i Battin – czyli jego przyjaciele z dzieciństwa. Nagrali albumy Fantastic vol. 1, oraz Fantastic vol. 2. Po kilku latach współpracy w 2002 roku Jay Dee opuścił zespół, po to by kontynuować swoją solową karierę. (Warto wspomnieć że obecnie członkiem zespołu jest jego brat Illa J). Zaczął tworzyć muzykę dla m.in: De La Soul, Bust Rhymes’a, Macy Gray, The Pharcyde, Common’a i wielu innych. 

Zmienił pseudonim z Jay Dee na J Dilla i machina pod tym szyldem ruszyła. Wtedy również zaczęły pojawiać się pierwsze problemy zdrowotne rapera, spowodowane niezdrowym trybem życia. Rozpoczął od solowego albumu „Welcome 2 Detroit” wydanym w 2001 roku. W 2003 r. producent dołączył do niezależnej wytwórni Stones Throw Records słynącej głównie z posiadania w swoich kręgach Madlib’a. Z wspomnianym producentem J Dilla stworzył duet Jaylib i nagrał album „Champion Sound”, na którym obok produkcji muzyki udzielał się przede wszystkim jako raper. Kolejny roku przyniósł coraz poważniejsze komplikacje zdrowotne. James spędził wtedy wiele czasu w szpitalu, groził mu nawet przeszczep nerki. Jego zdrowie w dużym stopniu wyeliminowało go z produkcji muzyki, lecz do końca swoich dni nie przestał jej kochać i zajmować się nią.

 

Największym dowodem na to jak Jay kochał muzykę był jego występ na wózku inwalidzkim w listopadzie 2005 r. w Europie. Niestety, J Dilla nie wygrał z chorobą. 10-tego lutego 2006 roku, trzy dni po swoich 32-ich urodzinach i wydaniu instrumentalnego LP „Donuts” James Yancey zmarł. Przed śmiercią zdołał jednak ukończyć również produkcje dla wielu zaprzyjaźnionych artystów i niemal w całości ukończyć dwa solowe albumy: „The Shining” oraz „Jay Loves Japan”. Tą pierwsza wielu uważa za najlepsze wydawnictwo w karierze Jamesa.